Panie my ruszamy w drogę do miast i wsi naszej diecezji, a Ty nas poprowadź. Idziemy służyć wymachując ręczniczkiem i pogwizdując z radością …
Piątek po południu. Przyjeżdżamy z piątką naszych najmłodszych dzieci na rekolekcje dla Par Diecezjalnych w Gnieźnie. Budynek seminarium prymasowskiego robi na nas duże wrażenie: obszerne korytarze, imponujące schody – dzieci szepczą: „tu jest jak w zamku”. Idziemy z Agniesią na Adorację – to pierwszy punkt rekolekcji. W kaplicy wita nas Jezus w najświętszym sakramencie na tle olbrzymiej mozaiki przedstawiającej Jego i dwunastu apostołów w czasie ostatniej wieczerzy. Jezus patrzy na nas z mozaiki. W prawej dłoni trzyma kielich w lewej chleb. Na ziemi dzban z wodą, miska, ręcznik, kubki i dzban z winem, kosze pieczywa … Czytamy słowa Ewangelii z dnia: „Jezus wędrował przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o królestwie Bożym …” (Łk 8,1). Panie my ruszamy w drogę do miast i wsi naszej diecezji, a Ty nas poprowadź.
Gosia z Tomkiem mentalnie ukierunkowali nas na czas tych rekolekcji: będą krótkie i bardzo intensywne. Mamy świadomość, że to są rekolekcje: nie jest to warsztat czy szkolenie dla Par Diecezjalnych. Przyjechało 11 małżeństw, każde po raz pierwszy będzie pełniło tę posługę. Zawiązujemy wspólnotę, dzielimy się swoimi oczekiwaniami na czas rekolekcji. Ksiądz Damian zapewnia, żeby nie bać się oczekiwań i równocześnie być otwartym na to, że Pan może te oczekiwania zmieniać.
Sobota rano. Namiot spotkania: „A gdy już obmył im nogi, nałożył swe szaty i znowu zajął miejsce, odezwał się do nich: Czy rozumiecie, co wam uczyniłem?” (J 13,12). To już bezpośrednie nawiązanie do mozaiki w ołtarzu kaplicy seminaryjnej. Czy my rozumiemy, co Ty wówczas Panie uczyniłeś? Jaka jest nasza gotowość do służby?
Echa namiotu spotkania rozbrzmiewają w słowie Księdza Damiana, który obdarowuje nas Dekalogiem Pary Diecezjalnej Domowego Kościoła. Jeden z punktów brzmi: „Misja pary diecezjalnej to nie władza, ale służba.”
Niedziela rano. Namiot spotkania: „Nie wy mnie wybraliście, lecz ja was sobie wybrałem i powołałem was do tego, abyście szli i wydawali owoc, i by owoc wasz trwał, tak że o cokolwiek poprosicie Ojca w imię moje, da wam.” (J 15,16). Jest pokój w sercu. To On nas powołał, i to On sprawi, że krzew wyda owoc. Mamy w Nim trwać i wszystko Jemu oddawać.
Pierwszy punkt Dekalogu Pary Diecezjalnej Domowego Kościoła, który każde z małżeństw otrzymało na drogę posługi: „We wszystkim należy zwracać się do Boga. Pamiętajcie, że Jemu w tej misji oddajecie cześć i na Jego pomoc i błogosławieństwo możecie z pewnością liczyć. Nie jest to tylko slogan, zatem często pytajcie Boga na modlitwie, jak macie postępować i proście Go o wsparcie.”
Godzina świadectw. Każde z małżeństw opowiada o działaniu Pana w trakcie tych kilkudziesięciu godzin rekolekcyjnych. „Idziemy służyć wymachując ręczniczkiem i pogwizdując z radością …”
Agnieszka i Sebastian Zapała
Para Diecezjalna diecezji opolskiej
W dniach od 22 do 24 września dane nam było przeżywać rekolekcje dla par diecezjalnych w Gnieźnie. Były one jednym z pierwszych zadań wynikających z przejęcia przez nas posługi w naszej diecezji. Rozpoczynaliśmy ten czas bez żadnych oczekiwań, traktując go jako darowany nam przez Pana do umocnienia w posłudze.
I Pan rzeczywiście umacniał. Przychodził do nas w Swoim Słowie, ukazując właściwy obraz służby, na wzór Jego służby. Tak jak On umył nogi uczniom, tak my mamy być dla innych poprzez konkretne działania. Nie musimy wszystkiego rozumieć, ale na pewno musimy dbać o swoją relację z Jezusem, zapatrzeć się w Niego i Jemu zaufać. Nie dostaliśmy gotowych odpowiedzi na wszystkie pytania dotyczące naszej posługi, jednak zrozumieliśmy, że to nie jest najważniejsze. My wybraliśmy drogę Domowego Kościoła jako naszą drogę do uświęcania się w małżeństwie. Nasza posługa to kolejny etap tej drogi, czas szczególnych łask, ale też odpowiedzialności za małżeństwa w diecezji, które również wybrały tą drogę. Wybrały tą drogę, bo ich celem jest Zbawienie! Zasady, którym mamy być wierni w Domowym Kościele mają nas i wszystkie inne małżeństwa prowadzić do tego głównego celu!
Zrozumieliśmy, że nieustannie musimy weryfikować swoje cele pośrednie, tak żeby były one zgodne z wolą Bożą.
Mamy po tych rekolekcjach pragnienie bycia pożytecznym dla tych wszystkich małżeństw, do których jesteśmy posłani, niesienia im radości, którą chcemy czerpać z osobistej relacji z Jezusem!
Z wdzięcznością Panu Bogu za ten czas!
Patrycja i Grzegorz Klonowscy
Para Diecezjalna diecezji kaliskiej