
"Napominamy was, abyÅ›cie nie przyjmowali na próżno Å‚aski Bożej. Mówi bowiem Pismo: «W czasie pomyÅ›lnym wysÅ‚uchaÅ‚em cie, w dniu zbawienia przyszedÅ‚em ci z pomocÄ…». Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzieÅ„ zbawienia. Nie dajÄ…c nikomu sposobnoÅ›ci do zgorszenia. aby nie wyszydzono naszej posÅ‚ugi, przez wszystko okazujemy siÄ™ sÅ‚ugami Boga"
Podczas tej wieczornej modlitwy Kościoła, która rozpoczyna celebrację niedzieli, dnia Pańskiego, będziemy błogosławić tych, którzy w charyzmacie światło-życie odkryli drogę służby w Kościele. (...)
Kiedy patrzę na Siostrę Jadwigę, to tak sobie myślę, że powinieniem to wszystko, co teraz powiedziałem, wziąć w nawias. Biorę to w nawias. No, bo jak godzi się do Siostry mówić, abyście nie przyjmowali łaski Bożej na próżno, gdy ona całe swoje długie życie współpracuje skutecznie z tą łaską, z niej czerpie obficie i z całą mocą posługuje Domowemu Kościołowi, przemierzając całą naszą Ojczyznę i również zagranicę, aby dzielić się tym skarbem, jaki kiedyś odkryła. Nikt już nawet nie wie, jak długo to trwa, bo Siostra gdzieś zgubiła dowód osobisty. I nie dociekajmy tego, życząc aby w pełni sił mogła tę posługę jak najdłużej pełnić. Aby ciągle była dla nas takim niedościgłym wzorem łaski Bożej, która nie pada na ziemię, ale na serce i uzdalnia do służby.
Odważę się, idąc dalej za św. Pawłem, postawić pytanie: czy Siostra dała kiedyś czymś sposobność do zgorszenia, do wyszydzenia naszej posługi?: Nie! No..., poza jednym może wypadkiem. Tu zdradzę, że kiedy odbywa się opłatek Domowego Kościoła, to jakąkolwiek byśmy zaśpiewali kolędę, Siostra zawsze rusza w tany. I to zawsze z tym samym partnerem. Ale zawsze sobie myślę, że to nie jest żadne zgorszenie, to wielka radość i taniec uwielbienia dla małego Jezusa, to jest wychwalanie Pana, który przyszedł na ziemię, stając się człowiekiem. A Siostra, właśnie tak jak dziecko, raduje się tym, że Jezus jest wśród nas.
Siostro Jadwigo, nasz Ruch na Twoją decyzję znajduje w dzisieszym czytaniu tylko jedno słowo: oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia. Amen.
(fragmenty homilii wygłoszonej przez ks. Romana Litwińczuka, wówczas moderatora generalnego Ruchu Światło-Życie 24 lutego 2007 r. na nieszporach z błogosławieństwem Diakonii Ruchu podczas XXXII Kongregacji Odpowiedzialnych Ruchu Światło-Życie)
na podstawie serwisu www.oaza.pl
|