Modlitwa w intencji zbawienia śp. s. Jadwigi Skudro
w Centrum Ewangelizacji w Gwardijskim

Domowy Kościół, gałąź rodzinna Ruchu Światło-Życie, w diecezji kamieniecko-podolskiej, modlił się 1 października 2009 roku w intencji zbawienia śp. siostry Jadwigi Skudro na mszy świętej, ofiarowanej w jej intencji w Centrum Ewangelizacji w kościele par. p.w. św. Wojciecha w Gwardijskim.
Rodziny z "Domasznoi Cerkwy" są bardzo wdzięczne siostrze Jadwidze za to, że na początku lat dziewięćdziesiątych przyjeżdżała na Ukrainę i pomagała tamtejszym rodzinom i księżom zakładać pierwsze kręgi. Sama związana z Ukrainą przez swoje narodziny w Kijowie, w późniejszych czasach z wielkim sercem otoczyła troską powstające w Kościele Ukraińskim wspólnoty rodzin.
Dziś Domowy Kościół jest jedną z najaktywniejszych na Podolu grup katolickich. W diecezji kamieniecko-podolskiej istnieje ponad 100 kręgów, które ciągle ewangelizują, mając wsparcie w niedawno erygowanym przez biskupa ordynariusza Leona Dubrawskiego Centrum Ewangelizacji. Zakładają nowe kręgi Domowego Kościoła, świadczą o Bożym działaniu w ich małżeństwach na różnych rekolekcjach i akcjach ewangelizacyjnych, rozwijają na Ukrainie ideę Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, często dając o niej świadectwo.
Już niedługo, 24 i 25 października 2009 roku, odbędzie się w Żytomierzu VIII Pielgrzymka Krucjaty Wyzwolenia Człowieka na Ukrainie, na którą zapowiedzieli swoje przybycie goście z Polski, Słowacji, Niemiec i Belgii.
ks. Piotr Główka
Åšwiadectwo Weroniki z Gwardijska

Siostra Jadwiga pojawiła się w naszym życiu razem z Domowym Kościołem. W lipcu 1991 roku przeżywając swoją pierwszą oazę (piętnastodniową oazę I stopnia w Iwoniczu), tylko usłyszeliśmy o niej i jej nauczaniu, i o tym, że razem z Ojcem Franciszkiem Blachnickim jest współzałożycielką Domowego Kościoła w Polsce.
Po raz pierwszy spotkaÅ‚am siÄ™ z niÄ… w styczniu 1992 roku w KroÅ›nie, gdzie przeżywaÅ‚am ORAR II stopnia. PamiÄ™tam to jak dziÅ›. Na poczÄ…tku rekolekcji zaproszono mnie na rozmowÄ™ z odpowiedzialnymi za oazÄ™. Siostra siedziaÅ‚a naprzeciw mnie „na wyciÄ…gniÄ™cie rÄ™ki”. StaraÅ‚a siÄ™ dowiedzieć ode mnie, jakie sÄ… małżeÅ„stwa (20 osób), które przyjechaÅ‚y z Ukrainy i jak do nich mówić.
Rozmawiało się z siostrą bardzo łatwo: była osobą miłą, piękną, pełną matczynej miłości. Pełna zaufania patrzyła w moje oczy. A na konferencjach (dlatego, że prowadziła je siedząc) poprosiła, abym usiadła obok niej. Ciągle zaglądała w mój notatnik, pilnując, czy rozumiem ją, i dobrze zapisuję. Jakby przeczuwała, że to my z mężem będziemy animatorami kręgu na Ukrainie, od którego rozrośnie się Domowy Kościół, dziś liczący ponad 120 kręgów.
Jeszcze tego samego roku w marcu siostra Jadwiga przyjechała do nas razem z siostrą Elą, księdzem Stanisławem Czenczkiem i czterema małżeństwami prowadzić pierwsze rekolekcje ewangelizacyjne w naszym kościele w Gwardijsku, powstającym wtedy z ruin po odzyskaniu go od reżimu komunistycznego. Jak świątynia z kamienia, tak i duchowe świątynie rodzin potrzebowały odnowy i odrodzenia. Podczas tych rekolekcji siostra była radosna, cieszyła się każdym z nas i naszymi dziećmi. Rekolekcje przeżywali katolicy i prawosławni, a nawet osoba jeszcze nieochrzczona. Większość nie rozumiała języka polskiego, a jednak ją każdy rozumiał, przyjmował i kochał.

DziÅ› Å›wiÄ™tej pamiÄ™ci siostra Jadwiga jest znów z nami w naszym przecudnym, odrestaurowanym koÅ›ciele. Na mszy Å›wiÄ™tej w jej intencji, aby oglÄ…daÅ‚a oblicze Boga Ojca w niebie, modli siÄ™ z nami: odnowionymi w Chrystusie Panu rodzinami Domowego KoÅ›cioÅ‚a, kapÅ‚anem z Polski i siostrÄ… z Instytutu Niepokalanej Matki KoÅ›cioÅ‚a, którzy pracujÄ… w naszej parafii w ukraiÅ„skim Centrum Ewangelizacji „ÅšwiatÅ‚o-Å»ycie”. Po mszy Å›wiÄ™tej modliliÅ›my siÄ™ różaÅ„cem. Siostra Jadwiga patrzyÅ‚a na nas ze zdjÄ™cia, na którym czarna taÅ›ma przypominaÅ‚a nam, że już tu na ziemi nie mieszka, nie przyjedzie do nas prowadzić rekolekcji. ZostaÅ‚a nadzieja, że Pan Bóg zabraÅ‚ jÄ… do Siebie, a ona z Nieba bÄ™dzie nam pomagać, żebyÅ›my żyli w rodzinach tak, jak nauczaÅ‚a o trójkÄ…cie małżeÅ„skiej miÅ‚oÅ›ci: Pan Bóg na pierwszym miejscu, a mąż i żona, zbliżajÄ…c siÄ™ do Boga, jednoczeÅ›nie zbliżajÄ… siÄ™ wzajemnie do siebie.
Minęło siedemnaÅ›cie lat od pierwszego spotkania z siostrÄ… JadwigÄ… na Ukrainie. W tym czasie wiele razy widzieliÅ›my siÄ™ z niÄ… w Polsce, na Kongresie END w Fatimie w 1994 roku. Ostatnie miaÅ‚o miejsce parÄ™ lat temu po spotkaniu opÅ‚atkowym DK w Polsce. SiedzieliÅ›my razem z mężem obok niej w aucie. Siostra Jadwiga wspominaÅ‚a wspólny wyjazd do Fatimy, opowiadaÅ‚a o poczÄ…tkach swojej współpracy z Ojcem Franciszkiem Blachnickim. Nas to bardzo interesowaÅ‚o i ciÄ…gle zadawaliÅ›my jej pytania. Na pożegnanie, tak jak zawsze, zapraszaliÅ›my jÄ… do poprowadzenia rekolekcji DK na Ukrainie. PowiedziaÅ‚a wtedy, że bardzo chciaÅ‚aby pojechać, tylko – jakby jÄ… ktoÅ› zawiózÅ‚ – bo sama już nie ma siÅ‚. Naiwnie spodziewaliÅ›my siÄ™, że jeszcze przyjedzie do nas. CzekaliÅ›my na niÄ….

DziÅ›, chociaż jest to dziwne, mimo smutku rozstania siÄ™ z siostrÄ… JadwigÄ…, cieszymy siÄ™, że mamy w Niebie „swojego czÅ‚owieka”, mamy jeszcze jednÄ… Å›wiÄ™tÄ… osobÄ™, którÄ… już prosimy o pomoc, o modlitwÄ™ przed Panem Bogiem za rodziny Domowego KoÅ›cioÅ‚a i wszystkie rodziny na Ukrainie i na caÅ‚ym Å›wiecie. Jeżeli przez tyle lat siostra pracowaÅ‚a na chwałę Bożą, żeby rodzina byÅ‚a bliżej Ojca Niebieskiego, czyżby dziÅ› nie pomogÅ‚a rodzinom, żeby ciÄ…gle i nieustannie zbliżaÅ‚y siÄ™ do Niego przez Jezusa Chrystusa w Duchu ÅšwiÄ™tym za wstawiennictwem Maryi Boga Rodzicielki, ÅšwiÄ™tych i Aniołów PaÅ„skich?! Amen!
Gwardijskie (Felsztyn)
diecezja kamieniecko-podolska, 1 października 2009 r na podstawie serwisu www.oaza.pl
|