Pragniemy podzielić się radością z doświadczenia działania Pana podczas Dnia Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych. Spotkanie filii lubelskiej odbyło się w Lublinie 23 XI 2019 roku w domach Ruchu Światło-Życie na Sławinku. Wspólnotę tworzyli moderatorzy, panie z INMK, para filialna, pary diecezjalne DK, odpowiedzialni za diakonie i ich przedstawiciele z pięciu diecezji należących do filii lubelskiej (siedleckiej, radomskiej, sandomierskiej, zamojsko-lubaczowskiej, lubelskiej), w sumie 48 osób. W spotkaniu uczestniczyli też Agnieszka i Aleksander Jaromin – odpowiedzialni za Centralną Diakonię Życia. Gospodarzami byli: ks. Jerzy Krawczyk – nowy moderator filialny Ruchu Światło-Życie, Patrycja Ziarkiewicz – sekretarka filii lubelskiej oraz Bożena i Hubert Pietrasowie – para filialna Domowego Kościoła.
Istotne punkty Dnia Wspólnoty to jutrznia, Eucharystia, Namiot Spotkania, nieszpory, ale także spotkania moderatorów diecezjalnych, spotkania diakonijne i krąg filialny DK.
W tematykę dnia wspólnoty wprowadził nas ks. Marek Sawicki, moderator diecezjalny DK archidiecezji lubelskiej, który wygłosił konferencję o ekologii integralnej – stanowiącej nowe wyzwanie dla Ruchu.
W ramach pracy w grupach rozmawialiśmy o tym, w jaki sposób ekologia jest obecna w naszej codziennej rzeczywistości małżeńskiej i rodzinnej. Doszliśmy do wielu konstruktywnych wniosków dotyczących prezentowanych zachowań proekologicznych w naszych rodzinach, środowiskach pracy i codziennym życiu. Odnieśliśmy się także do naszego założyciela ks. Franciszka Blachnickiego, który wskazywał na zagrożenia związane z konsumpcjonizmem, prowadzącym do niewłaściwego korzystania z dóbr powierzonych człowiekowi. Nowy Człowiek – to człowiek prezentujący zachowania proekologiczne i tworzący Nową Kulturę, także w obszarze szacunku do przyrody i stworzenia. Czas pracy w grupach był bardzo owocny. Poniżej prezentujemy twórcze wyniki pracy jednej z grup – wskazówki i rady jak być Nowym – proekologicznym – Człowiekiem.
- Nie podążaj za modą, wartość każdego człowieka jest w środku.
- Rodzinny czas na łonie przyrody, aktywny wspólny czas pokazuje piękno i uczy szacunku do otaczającego nas świata.
- Drobne nawyki życia codziennego mogą przyczynić się do oszczędzania kropli wody, czystego powietrza, energii.
- Duża rodzina to większa oszczędność (np. krzywa śmieciowa – singiel wytwarza tyle samo śmieci co pięcioosobowa rodzina!).
- Wymiana rzeczy (ubrania, zabawki) pomiędzy rodzinami.
- Przez zakup produktów prostych, nieprzetworzonych ograniczać śmieci.
- Jeśli mogę pożyczyć, nie muszę kupować.
- Rozeznawać, co jest zachcianką, a co realną potrzebą.
- Edukować siebie i dzieci do odpowiedzialności, uczyć, że wysiłek włożony np. w segregację śmieci się opłaca.
- Ważna jest odpowiedzialność nie tylko za siebie, nie wystarczy nie śmiecić, trzeba posprzątać to, co inni zostawili. Jeśli w lesie będą śmieci, inne do nich dołączą, a jeśli sprzątniemy, są szanse, że ich nie będzie.
- Konkretyzowanie pojęć – my nie oszczędzamy, MY ŻYJEMY NOWĄ KULTURĄ. Pozytywny przekaz.
- Uczyć podstawowych, poprawnych definicji.
- Czytajmy Blachnickiego – on pisał dużo o zagrożeniu konsumpcjonizmem!
- Przeciwstawiać się konsumpcjonizmowi, nie produkować tyle śmieci, jeśli coś kupimy, trzeba to będzie zutylizować.
- Odpowiednia relacja do przyrody – zwierzęta to nie członek rodziny, należy im się szacunek, ale w zdrowy sposób.
- Przyroda sobie bez nas poradzi, my bez przyrody nie.
- Zdrowy rozsądek – ludzie są szalonymi ekologami albo czynią sobie ziemię poddaną w sposób drastyczny. Da się żyć w sposób zrównoważony.
- Łatwiej jeść tonę leków, niż zmienić tryb życia na zdrowszy (zmiana diety, zmiana nawyków zamiast spożywania chemii).
- Ekologia wycinkowa, w częściowym zakresie nakręca dodatkową konsumpcję i zakrzywia realny obraz – tylko ekologia integralna daje realną szansę.
- Życie w zgodzie z przyrodą na peryferiach, a życie w mieście, gdzie często działania możemy nazwać fałszywą ekologią, która staje się bożkiem. Tylko wiara pozwala spojrzeć na wartość przyrody w prawdzie, jako dar od Boga.
- Na rekolekcjach wykorzystać czas, by mówić o Nowej Kulturze pod kątem ekologii integralnej.
- Na rekolekcjach DK zwrócić uwagę na to, jak spędza się czas z rodziną, np. kronika wypraw rodzinnych.
- Dzielić się z innymi tym, co mamy, zwłaszcza w nadmiarze, ale nie tylko wtedy!
- Organizować dla rodzin spoza Ruchu inicjatywy aktywnych rodzinnych chwil, każdy w czymś czuje się mocny, dajmy coś światu.
Czas dla rodziny podczas rekolekcji DK w relacjach par diecezjalnych filii lubelskiej jest czasem wypraw otwartych oczu – dostrzegania piękna daru Bożego stworzenia w człowieku i przyrodzie.
Podczas spotkania podsumowującego pracę w grupach pani Grażyna Wilczyńska z Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła, wskazywała, że ksiądz Franciszek Blachnicki tematykę ekologiczną włączał w zakres działania diakonii życia, zaś przez wyprawę otwartych oczu rozumiał on czytanie znaków, rozbudzanie wrażliwości na otaczający świat i chciał, by przenosiło się to na rozumienie i odkrywanie piękna liturgii.
Spotkania w grupach, przeżywanie Eucharystii we wspólnocie, dzielenie się Ssłowem Bożym, życiem i codziennością w pełnionej posłudze, wspólny posiłek i bycie razem wpłynęły na przeżywanie naszego Dnia Wspólnoty w radości i jedności.
Dziękujemy Panu Bogu za ten czas i natchnienia do dalszej pracy!
Renata i Józef Nowakowie
para diecezjalna DK archidiecezji lubelskiej
