W dniu 18 listopada 2017r odpowiedzialni Ruchu Światło-Życie oraz członkowie diakonii z diecezji filii warszawskiej spotkali się na Dniu Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych. Miejscem tego dnia wspólnoty była parafia pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Białymstoku, gdzie serdecznie zostaliśmy powitani i ugoszczeni przez wspólnotę Ruchu Światło-Życie archidiecezji białostockiej. W spotkaniu uczestniczyli moderator krajowy DK ks. Tomasz Opaliński oraz moderator filii warszawskiej ks. Andrzej Pawlak.
Dzień Wspólnoty przeżywaliśmy pod hasłem „Pragnę służyć”. Wpisał się on w liturgiczne wspomnienie bł. Karoliny Kózkówny. Przykład patronki dnia oraz św. Maksymiliana, patrona parafii, pokazuje również nam, jak mamy przeżywać naszą służbę, czerpiąc wzór z Chrystusa Sługi. Spotkanie odbywało się w sali parafialnej nazwanej „Zakątek Kolbego”, gdzie na plakacie stanowiącym dekorację głównej ściany sali był portret św. Maksymiliana. Wsłuchując się w słowa konferencji i świadectw na temat pełnionej służby mogliśmy wpatrywać się w postać św. Maksymiliana, który na wzór Chrystusa służył innym ludziom, dobrowolnie oddając życie za swojego bliźniego.
Dzień Wspólnoty rozpoczęliśmy od jutrzni prowadzonej przez moderatora diecezjalnego archidiecezji białostockiej ks. Rafała Arciszewskiego. Po jutrzni udaliśmy się do sali parafialnej na zawiązanie wspólnoty. Był to czas przedstawienia się poszczególnych diecezji z filii warszawskiej: moderatorów, przedstawicieli diakonii i odpowiedzialnych Domowego Kościoła.
Po przedstawieniu się wspólnot wysłuchaliśmy konferencji moderatora krajowego Domowego Kościoła ks. Tomasza Opalińskiego. Ks. Tomasz przybliżył nam wymagania życia wewnętrznego i wspólnotowego diakonii Ruchu Światło-Życie. Wsłuchując się w proste słowa ks. Tomasza mogliśmy zobaczyć, jaka jest nasza służba wobec wymagań stawianych członkom diakonii Ruchu Światło-Życie.
Przeżywając rok formacyjny pod hasłem „Sługa Niepokalanej” szczególny wydźwięk na konferencji miały słowa dotykające służby. Ks. Tomasz zwrócił uwagę miedzy innymi na codzienne odwoływanie się do wzorca Maryi i oddania się Niepokalanej. Ważne miejsce w naszym codziennym życiu zajmuje spotkanie ze słowem Bożym, jako słowem życia. W tym spotkaniu możemy codziennie weryfikować naszą służbę ze słowem Bożym.
Ksiądz moderator zwrócił też uwagę na punkt dotyczący pogłębiania naszej wiedzy religijnej, aby służyć mądrze – wiele spraw już gdzieś zostało rozwiązanych tylko trzeba poszukać tej odpowiedzi. Przyglądając się sakramentowi pojednania padły słowa, że idealni źle służą, bo nie wiedzą, jak mają przyjść z pomocą. Tylko poprzez nasze słabości możemy dostrzegać potrzeby innych. Szczególny wymiar naszej służby to nowa kultura i nowy styl życia. Z ust ks. moderatora usłyszeliśmy pytanie, czy już jestem wolny i mogę złożyć ofiarę całkowitej abstynencji? Kończąc konferencję ks. moderator powiedział, że wymagania życia wewnętrznego powinny być punktem odniesienia do naszej pracy oraz służby bliźnim. Nie mogą one stać się podstawą do rozliczania innych z ich służby. Wymagania życia wewnętrznego powinny stać się kręgosłupem, szkieletem naszej służby. Nie są tylko tym, co musimy wypełnić, ale powinny stać się pomocą w naszej służbie.
W czasie całej konferencji ks. Tomasz Opaliński podkreślał, aby nie czynić siebie i innych męczennikami naszej służby.
Po konferencji wysłuchaliśmy świadectw dotyczących pełnienia diakonii. Następnie przeżywaliśmy Eucharystię, której przewodniczył moderator filii warszawskiej ks. Andrzej Pawlak, a po wspólnym posiłku udaliśmy się na spotkania w grupach poszczególnych diakonii specjalistycznych.
W tym czasie odbyło się spotkanie kręgu filialnego Domowego Kościoła. Najważniejszym punktem spotkania kręgu filialnego były wybory kandydatów do posługi nowej pary filialnej. Spotkanie rozpoczęliśmy modlitwą do Ducha Świętego o rozeznanie i dobry wybór pary filialnej. Ania i Grzegorz Śliwowscy, obecna para filialna Domowego Kościoła, przedstawiła kandydujące pary. Po przedstawieniu par odbyły się wybory zgodnie z Zasadami DK. Wybory prowadził moderator diecezjalny Domowego Kościoła archidiecezji białostockiej ks. Krzysztof Łapiński w obecności moderatora krajowego Domowego Kościoła oraz moderatora filii warszawskiej.
Wybrano trzy pary małżeńskie: Beata i Jarosław Bernatowicz z archidiecezji warszawskiej, Barbara i Lech Mikłaszewicz z diecezji warszawsko-praskiej oraz Agnieszka i Tomasz Talaga z archidiecezji łódzkiej. Zgodnie z Zasadami DK kandydatury te zostaną przedstawione Moderatorowi Generalnemu Ruchu Światło-Życie z prośbą o wybór pary filialnej.
Na zakończenie kręgu filialnego nastąpiła chwila podziękowania Ani i Grzegorzowi Śliwowskim za ich oddanie w posłudze pary filialnej. Ania z Grzegorzem byli zawsze otwarci i gotowi do pomocy we wszystkich sprawach, które były dla nas problemami.
Dzień Wspólnoty zakończyliśmy Nieszporami, którym przewodniczył moderator krajowy Domowego Kościoła ks. Tomasz Opaliński.
Agnieszka i Jacek Wróblewscy
para diecezjalna DK diecezji łomżyńskiej
ŚWIADECTWA
„NIE PIJĘ BO KOCHAM”
W spotkaniu diakonii wyzwolenia uczestniczyli przedstawiciele: archidiecezji białostockiej – 1 małżeństwo i przedstawiciel młodzieży, 1 małżeństwo z diecezji drohiczyńskiej i 1 małżeństwo z diecezji łomżyńskiej. Przykro, że było nas tak mało.
Spotkanie rozpoczęliśmy krótką modlitwą, następnie odczytaliśmy fragment ewangelii Mt 25,14-30 (przypowieść o talentach) i dzieliliśmy się swoimi przemyśleniami. Wspólnie stwierdziliśmy, że nie możemy talentów otrzymanych od Boga „zakopywać”, musimy wciąż sami wyzwalać się z lęku i innych też prowadzić ku światłości, a nie ku ciemności.
Wymieniliśmy się doświadczeniami, jakie działania, prowadzące innych ku wolności podejmowane są w naszych rejonach (np.: świadectwa głoszone przez młodzież podczas rekolekcji oazowych lub dla młodzieży przed przyjęciem sakramentu bierzmowania; bale bezalkoholowe; rozważania różańcowe, droga krzyżowa prowadzona przez członków KWC; małżonkowie z diecezji drohiczyńskiej uczestniczyli w szkoleniu Lokalnych Liderów Trzeźwości (7 X 2017 r. w Warszawie), które przygotowało ich do organizacji w społeczności lokalnej konferencji upowszechniających idee Narodowego Kongresu Trzeźwości. Konferencję „Ku Trzeźwości Narodu” pod hasłem „Nie piję, bo kocham” przeprowadzą 28 XI 2017 r. w Łochowie. Taka konferencja odbędzie się również 25 XI 2017 r. w Sokołowie Podlaskim.
Podczas spotkania wskazano na braki np. regulaminów pracy diakonii wyzwolenia, na to, że często poruszamy się „po omacku” i że jest zbyt małe zainteresowanie moderatorów i par odpowiedzialnych tematem Krucjaty Wyzwolenia Człowieka i propagowania sposobów wychodzenia ze zniewoleń.
Krystyna i Józef Wysoccy
Droga do służby
W dniu 18.11.2017 r. na zaproszenie naszej pary diecezjalnej Agnieszki i Jacka Wróblewskich uczestniczyliśmy w jesiennym Dniu Wspólnoty Diakonii Diecezjalnej w Białymstoku, w parafii pw. Św. Maksymiliana M. Kolbe. Reprezentowaliśmy diecezję łomżyńską, ale były również przedstawiciele diecezji ełckiej, drohiczyńskiej, łódzkiej, warszawsko- praskiej i siedleckiej.
Na takim spotkaniu byliśmy po raz pierwszy, ale życzliwość wspólnoty przełamała lody i szybko nawiązaliśmy rozmowy. Zobaczyliśmy jak ogromne to jest dzieło, które od podstaw stworzył czcigodny sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki. W pewnych momentach mówiliśmy do siebie, jak to można wszystko ogarnąć, ale na szczęście nad tym wszystkim jest Stwórca.
Podczas pracy w grupach poszczególnych diakonii, my poczuliśmy potrzebę dołączenia do diakonii modlitwy. Spotkaliśmy tam osoby, które już pewien czas posługują. Urzekło nas ich zaangażowanie, gorliwość i odpowiedzialność za to, do czego zostali powołani. Dowiedzieliśmy się o kursach dla animatorów diakonii modlitwy, rekolekcjach, wiele usłyszeliśmy o Centralnej Diakonii Modlitwy. Osoby posługujące podejmują wiele inicjatyw. Cyklicznie spotykają się na modlitwie, organizują wieczory uwielbienia, polecając Panu Bogu te wszystkie intencje, które zostały do nich skierowane.
My sami prosiliśmy w tym roku o modlitwę za naszego syna, była to diakonia diecezji warszawsko-praskiej. Prosząc o modlitwę, nie przypuszczaliśmy, że będziemy mogli osobiście podziękować za ten dar. Będąc na tym dniu wspólnoty spotkaliśmy Łukasza, przedstawiciela diakonii diecezji warszawsko-praskiej i właśnie na jego ręce złożyliśmy gorące podziękowania i ogromną wdzięczność za to, że są chętni ludzie, którzy służą innym i w ten sposób nie jesteśmy sami.
Była wśród nas również przedstawicielka młodzieżowej diakonii modlitwy Karolina. Jej świadectwo wiary, zaangażowania i głęboka troska o charyzmat Ruchu Światło-Życie bardzo nas poruszyło.
Całe to spotkanie umocniło w nas poczucie więzi oraz sens i potrzebę odważnego wejścia na drogę służy Panu Bogu i drugiemu człowiekowi.
Chwała Panu.
Wiesia i Grzegorz Sakowiczowie