Droga Krzyżowa z ks. F. Blachnickim
Sługa Boży, ksiądz Franciszek Blachnicki 17 czerwca 1986 roku, osiem miesięcy przed nagłą śmiercią w swoim testamencie, napisał.
„Dzisiaj, w 44 rocznicę największego dnia mojego życia, dnia moich nowych narodzin w celi skazańców na oddziale B-1 katowickiego więzienia – chciałbym ku chwale Boga Ojca i Syna i Ducha Świętego wyznać z wdzięcznością, że oprócz niezliczonych innych darów otrzymałem w swoim życiu cztery niezwykłe dary, które uważam, według mojej obecnej zdolności rozeznawania za największe…:dar wiary, dar wizji „żywego Kościoła”, dar Wspólnoty Niepokalanej Matki Kościoła, dar uczynienia siebie darem całkowitym.”
Przytaczane w kolejnych stacjach Drogi Krzyżowej słowa Sługi Bożego księdza Franciszka Blachnickiego pochodzą
z notatek wykonywanych w Centralnym Więzieniu w Katowicach w czasie od 15 marca do 19 lipca 1961 roku. Ksiądz Franciszek notatki te w większości sporządzał ołówkiem na czystych kartkach zawartych na końcu Brewiarza. Zatytułował je „Notatki z rekolekcji zamkniętych”.